Değişim ve dönüşüm ihtiyacı!..

Ulaşım politikalarındaki tercihler karayolu taşımacılığını giderek zor bir sürece taşımaktadır. Diğer sistemlerle mukayese edildiğinde son on yılda bütün olaylar karayolu aleyhinde gelişmiştir.

Bundan sonra pazarın daralması daha da hızlanacaktır. Bu doğal ve kaçınılmaz durum karayolcular tarafından halen yeteri kadar algılanmamış, tedbirler almak yerine geçmişin hoyratlığı sürdürülmektedir. Tepkisizlik ve hak arama sorumsuzluğu da eklenince ortaya çaresizlik çıkmıştır.

Sektör mensupları birlikte hareket ederek çözüm üretmek yerine mantık ölçülerini aşan yıkıcı rekabet yöntemini tercih ederek birbirini batırma ve yok etme yöntemini seçmiştir. Hükümet her zaman olduğu gibi ölen ölür kalan sağlar bize yeter yöntemini tercih ederek kendi politikalarını daha kolay uygulama fırsatını yakalamaktadır. Sektörün kayıt altına alınması ve düzene kavuşması için çıkan taşıma kanunu her alanda olduğu gibi zaten kayıt altında olanların elini kolunu bağlamış kaynak ve kapasitelerin daha verimli kullanılmasını engelleyen bir hale gelmiştir.

Artık otobüsçüler bataklıkta çırpınmak yerine kendi değişim ve dönüşümünü yönetmek zorundadır. Verimlilik esasına dayalı yeni düzen kurulmadıkça bataklıkta çırpınmanın hazin sonunu yaşanacaktır.

Daha önceki yazılarımda çözüm yollarını anlatmıştım; Arz talep dengesini dikkate alan kapasite yönetimi akılcı fiyat politikaları, terminal ve servis birlikteliği, otogar çıkış ücretlerini mantıklı ölçüye taşınması, online satış sistemleri ile satış maliyetlerinin düşürülmesi gibi düzenlemelerle giderlerin minimum seviyelere düşürülmesi gibi çözümlerin üretilmesi ile sorunlar büyük ölçüde çözülecektir.

Artık çözümün Ankara’da olmadığı, sektörün kendi bünyesinde üreteceği çözümlerin daha kalıcı olacağı çok iyi algılanmalıdır. Ankara’dan alınacaklar bu işin tuzu biberidir. Önce kendi imkânlarımızla yemeği yaparsak, Ankara’dan tuz biber almak daha kolay olacaktır.

Ankara’dan istenecek en önemli konular insan taşıyan diğer sistemlerle rekabet şartlarının eşitlenmesi, akaryakıt üzerindeki vergi yükünün azaltılması, soyguna dönüşen otogar çıkış ücretlerinde tavan ücretini 30 milyon seviyesine çekilmesi, kapasite kullanımını engelleyen düzenlemelerin değişmesi, akaryakıt ve taşımacılıkta kayıtdışılığın önlenmesi ve taşımada verimlilik, kalite ve güven unsurlarını sağlayacak verimlilik çalışmalarının başlatılmasıdır.

Ulaştırma şurası raporlarımız bu konuda rehber niteliği taşımaktadır. Kişilerin menfaati yerine toplumun ve tüketicinin menfaatleri hedeflendiğinde sorunlar çok daha kolay çözülecektir.

Mustafa Yıldırım
TOF Genel Başkanı
www.ulasimgazetesi.com