“Kamyon” kelime itibariyle ağır yük taşımaya yarayan motorlu araç, başka bir tanımlamaya göre de otomobil prensibine göre çalıştığından ötürü “Büyük Yük Otomobili” olan araçlardır.
Bu aracı da sevk ve idare eden ehliyetli kişilere de “Kamyoncu” denilmekte…
Yani ansiklopedik anlamı böyle ifade edilen bir kavram...Yani çoğumuzun kafasında bu tanımlandırmanın dışındaki; küfürbaz, kaba saba, bıyıklı, ikinci sınıf insan muamelesi gören biri olarak değil.
Millet olarak şekillendirmelerimizi istediğimiz yönde yapmakta bu konuda da üzerimize başka bir milletin olmadığını düşünmek bile istemiyorum. Bir yerden başka bir yere hayati değerlerimiz içerisindeki gereksinimlerimizi o iki nokta arasına bin bir zorluklarla ulaştıran bu meslektaşlarımızı değil kritik etmek, herkesin gözünde değer kaybeden bu insanları baş tacı yapmak, onları manen de olsa onore etmemiz gerekiyor. Bunları da pattadak laf olsun diye yazmıyorum. Geçenlerde bulunduğum bir ortamda bu mesleği tam 37 yıldır icra etmekte olan bir “Kamyoncu” dostumun içten serzenişlerinden etkilendiğim için karalamak gereğini duyduğum için bende onunla beraber sernezişte bulunmak istiyorum.
Biliyor musunuz onlar dünyanın en zor bir mesleğini icra ediyorlar. Gecelerini gündüzlerine katarak evimizin çimentosundan, soframıza koyduğumuz domatesten salatalığa kadar birçok, pek çok şeyi ulaştırmak adına kendi hayatlarından, yorulmadan, bırakın para kazanmaları bir kenara bir sürü özveri içerisinde çalışıp çabalıyorlar. Yeri geldiğinde de ekmek kavgası için yollara düşüp uykusuz kalarak sınır kapılarında saatlerce bekleyip, evine haftalarca gitmeyen, çoluk çocuğuna hasret kalan, bu kadar çalışma karşısında da elinde beş kuruş olmayan bu sahipsiz mesleğin “Aslan Yürekli Richard”larına nasıl böyle bir konumlandırmada bulunuyoruz?
Bizler bir şeyi enikonu analiz etmeden onu karalama adına maharet gösteren bir toplum olduk. Kapalı gözlükle kulvarda koşup yarışı kazanmak ya da kazanmamak adına “olsa da olur olmasa da” yı rahatlıkla söyleyebilen birimlere dönüşebildik. Doğru hiç şaşırmamak lazım!... “Bir şeyin değeri ancak yok olduğunda anlaşılır” örneği ile karşı karşıya kalmamıza ramak kaldı. Zira siz varken bilinmiyorsanız ancak yok olduğunuz zaman değeriniz ortaya çıkıyor. Kamyoncuyu bu kadar ağır ithamlarla karşı karşıya bırakan kendisi değil, yine içimizdeki birimlerdir. “Biz hem yıkarız hem de yaparız” mantaliteleridir. Kamyoncu, değişen dünyanın gelişen çağında kendi toplumumuzu tam olarak yansıtan bir meslek grubu oluşturmuştur ve ileri boyutlarda da oluşturmaya devam edecektir. Tabii ki bu sektörün içinde her türden insanlar vardır. Bu işin kültürünü almış, sorumlukları içerisinde mesleki terbiyeye sahip adam gibi adamlar da bulunmaktadır. Terazinin her iki kefesi aynı tarzda insanlarla ölçülüp değer yargılarımız karalama yönünde yapılmamalıdır.
Günümüz şartlarında kamyonculuk eski zamanlara göre prestijli bir meslek olarak görünmese bile yine de işin içinde olanlar sayesinde meslekleri adına prestij toplamaktalar. Neticede ekonominin ilerlemesi için bu meslekteki üretim, pazarlama ve satış zincirinin önemli bir halkasında görev yapan kamyoncunun burada üstlendiğin rolün önemi oldukça büyüklük göstermektedir. Bu roldeki en önemli unsur da taşımacılıktan geçmektedir. Bütün bunların ışığında kamyoncumuz bir mühendis, bir profesör kadar değerlidir.
Karalamacılar!... Size seslenmek istiyorum!.. Yolda kaldığınızda ilk olarak durup size yardımcı olanın kim olduğunun farkında mısınız? Çileli mesleğin yorgun savaşçılarına bu karalamaları yapmaktan artık vazgeçelim... Bu mesleğe hep birlikte sahip çıkalım, saygı duyalım.. Büyük bir sorumlulukla icra ettikleri bu mesleki hüviyetlerini kaba, saba adam, küfürbaz adam, bıyıklı adam konseptinden çıkartalım... Şunu da akıllarımızdan çıkarmayalım: Kamyoncu ülkelerin siyasi, sosyal ve ekonomik yapısı yönünden oldukça ilgili bir kişilik..
Sağlıcakla kalın, esen kalın!...
www.tasimacilar.com
